Blog Jeff Wadt: Gemeen dilemma
Op een vrije vrijdagmiddag stelde ik mezelf de vraag: wat zal ik eens gaan doen? In elk geval iets wat mag, niets wat moet. Ik besloot naar de elektronica supermarkt af te reizen. Ik speelde al langere tijd met de gedachte een complete laptop aan te schaffen, met touchscreen. En al langere tijd had ik genoeg gezien wat aan de eis voldeed, maar de prijzen voldeden niet.
Ik liep de hele rij laptops na en er was een modelletje wat bij me bleef hangen. Het ging om een chromebook, dat is een soort laptop. Met, voor de insiders wellicht interessant, als besturingssysteem Google Chrome. Een licht besturingssysteem, waardoor de laptop minder capaciteit nodig heeft. Dat maakt het apparaat relatief goedkoop.
Ik schoot een verkoper aan. Met wat ik al wist en de antwoorden op mijn vragen besloot ik het apparaat te kopen. Hij was in de aanbieding, een forse korting. Ik werd al blij en wist dat ik van deze aankoop waarschijnlijk langere tijd plezier zou hebben.
Ik keek om me heen, er was iets. Er waren ondanks corona opvallend veel mensen in de zaak. Een ongemakkelijk gevoel bekroop me, mijn hoofd zat inmiddels vol. Ik wilde het apparaat gelijk meenemen maar voelde al dat ik niet veel meer nodig had om een heftige paniekaanval te krijgen. En het was druk. Veel drukker dan normaal. Ik liep wat door de zaak om te zien hoe lang de rij voor de kassa was. En die was onverwacht en ongewenst heel erg lang. Ik schatte in dat het minstens 20 minuten zou duren voordat ik zou kunnen afrekenen. Pas toen realiseerde ik me dat het Black Friday was.
Het was dus zaak nu zonder de chromebook de winkel te verlaten. Ik wist het bijna zeker, anders kwam die heftige paniekaanval. Met toestanden en mensen erom heen. Het was tot mijn grote frustratie de laatste dag van de aanbieding. Ik had de sterke neiging het er toch op te wagen, als het toch zou lukken zonder paniek had ik vandaag €130,= eerlijke korting. Of ik had een paniekaanval ondergaan ter waarde van €130,= ……
Ik heb verstandig gehandeld. Bad black Friday.
