Koeien

Daar zat ik, onder de koeien. Veertien jaar was ik, dit was sinds een jaar eenmaal mijn dagelijkse taak. Ik legde een soort van tepelhouders om de tepels van de koeienuier. Die tepels heten spenen. De tepelhouders knepen de melk uit de spenen, die kwam weer terecht in een emmer. Die emmer moest geleegd worden in een melktank. Het was een gekoelde tank, met erin ronddraaiend een grote schep. Zodoende kon eens in de drie dagen de melk in goede toestand opgehaald worden.

Het rotste karweitje van het melken vond ik het schoonmaken van de uier. Als de koeien van buiten kwamen zat soms de modder over de hele uier. De melk moest zo schoon mogelijk aangeleverd worden bij de fabriek. Mijn vader stond er daarom op dat dit zeer grondig gebeurde.
Gelukkig was het zelfs in de winter heerlijk warm onder de dampende koeien. Zelfs als het buiten vroor, wat toen nog vrij gebruikelijk was.

Het was zaterdag, ik kon uitslapen. Mijn vader hoefde niet naar zijn werk buitenshuis, daarom molk hij in het weekend. Tegen achten kwam ik naar beneden. Ik zag mijn ouders in de keuken. Het was me gelijk duidelijk dat er hier iets aan de hand was. Er flitsten allerlei mogelijkheden door me heen, maar ik kwam er niet op wat dat wel zou kunnen zijn. Mijn vader zei tegen me: “wat ben je voor een idioot, dat je je zelfs hier nog durft te laten zien, lul.” Aangezien mijn vader nooit dat soort woorden bezigde begreep ik dat er iets grondig mis was. “Wat dan, ik heb niets verkeerds gedaan?” “Lul, de melktank is in zijn geheel bevroren.” Toen wist ik het, ik had de koeling op handmatig koelen gezet, was vergeten hem terug te zetten op de thermostaat. Dus was die blijven koelen. De ronddraaiende schep was vast komen te zitten in de langzaam bevriezende melk. Daardoor was de deksel van het apparaat totaal ontzet geraakt. Kostenpost: ruim duizend gulden.

Ik had vreselijk spijt, voelde me klote. Maar de situatie was onomkeerbaar. Dat hele jaar was ik niet betaald door mijn pa voor mijn arbeid. Als hij me wel betaald had, zeg eens met 5 gulden per uur, was dat veel goedkoper geweest als deze fout van mij. Maar de fout was dan toch ook gemaakt, dat was dan wel op een dubbel, veel te hoog uurloon, uitgekomen.