Blog Jeff Wadt: Fornuispit
De huishoudelijke hulp was naar huis en ik besloot mijn dagelijkse bordje havermoutpap te gaan koken. Ik pakte het pannetje, vulde het met havermout en melk. Voor ik het pannetje erop zette nog even controleren of het pitje het goed deed. Het was net schoongemaakt en lag misschien niet helemaal recht, waardoor het niet goed brandde. Het pitje ontbrandde inderdaad niet goed. Ik was dat gewend en duwde aan de kant waar te weinig vuur was aan het dekseltje, de truc om de vlammetjes weer precies goed te krijgen. Er kwamen enkel drie grote vlammen uit en dat kreeg ik niet in orde. De volgende stap: kijken of het dekseltje en het onderliggende ringetje wel goed lagen en of ze misschien nog een beetje vochtig waren. Over het algemeen zijn dat de laatste stappen die altijd werken om de vlammetjes weer netjes te krijgen. Toen schrok ik, onder het dekseltje zat geen ringetje. De huishoudelijke hulp had bij het schoonmaken vast het ringetje kwijtgemaakt. En een ringetje bijbestellen zou niet gaan, aangezien er voor het oude fornuis vast geen onderdelen meer te krijgen zijn. Waar zou het ringetje terechtgekomen zijn? Ik doorzocht de vuilnisbak, zonder resultaat. Wat een tegenvaller. Zou ik het schoonmaakbedrijf bellen om te vragen of de hulp enig idee had waar hij het onderdeel gelaten had? Als ik niet te lang wachtte zou hij het misschien nog weten. Eerst een sigaret en er even over nadenken, besloot ik. Toen de sigaret brandde zocht ik op mijn tablet even de prijs op van een nieuw fornuis. Dat bleek al snel €150, =. Voor mij een hoog bedrag. Gelukkig zou het nieuwe apparaat dan wel snel bezorgd kunnen worden, maar ik zou een paar dagen niet naar behoren kunnen koken. Het betrof net de grote pit die ik altijd gebruik. En die het altijd doet. Bovendien zou de aanschaf ervoor zorgen dat ik weer langer zou moeten sparen voor een nieuwe smartphone. Ik werd wat kwaad, baalde dat dit gebeurde.
Het was, realiseerde ik me, eigenlijk zeer onwaarschijnlijk dat de hulp dit onderdeel kwijtgeraakt was. Zo ken ik hem niet. En als hij het van zich afgelegd had en toch vergeten was zou het op een logische plaats liggen, zeker niet bij de vuilnis. De logische plaatsen waren het aanrecht en de schappen naast de koelkast. Ik ging er zoeken maar vond niets. Misschien, dacht ik, was toch ik degene die zich vergiste. Ik besloot zonder er veel van te verwachten de slecht functionerende pit nog eens goed na te kijken en deed een ontdekking. Het verloren ringetje was niet verloren, het was vastgezet aan het dekseltje, anders dan bij de andere pitten. Vreemd. Maar het was nog wel vochtig. Ik maakte het geheel heel goed droog en zette het weer netjes terug.
Vlammetje erbij en hij deed het weer prima.
