Blog Jeff Wadt: Liefdes
Vanaf een jaar of 6 maakte ik van hout kleine tractortjes met aanhangertjes. De figuurzaag die ik van mijn ouders op verjaardag had gekregen kwam tot zijn recht. Op onze boerderij leerde ik met allerlei machines omgaan. Van lasapparaat tot tractor en van brommer tot auto. Ik was een jaar of dertien toen ik het sleutelen ontdekte. Mijn belangstelling voor techniek ontstond. Ik reed op die leeftijd ook voor het eerst tractor bij mijn vader op schoot, vond het prachtig en voelde me reuze stoer. Toen ik een jaar of zestien was deed ik zelfstandig veel trekker werk. Een grote liefde kwam tot bloei.
En ik werd verliefd op mijn buurmeisje. Vaak fietste ze langs en ik probeerde het altijd zo te plannen dat de kans groot was haar tegen te komen. Zij zat op een school niet ver van de mijne. Dus de route naar school was deels hetzelfde. Ook in het weekend troffen we elkaar soms, we stonden met groepjes jongeren aan de weg te chillen. Ik wist dat ze me wel leuk vond. We waren verlegen, durfden er niet echt werk van te maken.
Op haar vader was ik jaloers. Hij had niet alleen meer land en meer koeien, hij had ook twee trekkers en die waren tot overmaat van ramp allebei groter en nieuwer en mooier dan de ene van ons. Toen hij eerst een nieuwe Ford kocht was de ramp nog te overzien, maar al snel werd die verruild voor een John Deere, een nieuwe tractor die het in alles won van de onze. En hoe ik ook fantaseerde als ik op onze eigen tractor zat, het bijtende gevoel bleef dat ik me op zijn tractor nog stoerder gevoeld zou hebben.
Maar stoer bleef het, als ik mijn rondjes tractor met machine reed op het land. De sensatie was niet alleen het rijden, maar ook het genieten van de omgeving, de geur, de zon, de stank van de trekker, het je best doen het geheel op toeren te krijgen, het schakelen, de rookpluim. En daar kwam nog iets heel belangrijks bij: ik was op het land goed zichtbaar vanuit de woning van mijn buurmeisje. Ik hoopte heel erg dat ze me dan zag. Dat ze zag wat een flinke vent ik was, als ik zo mijn rondjes op de trekker reed, nonchalant sturend met één hand, met de stuurknop. Ik fantaseerde dan dat ik op een grotere trekker zat dan die van haar vader, dat hielp ook. Regelmatig stak ik een sigaret op, om het allemaal nog iets mooier te maken. Het is af en toe gebeurd dat ze me zo inderdaad zag, ik glom dan van trots.
Een jaar later liep ik bij haar een blauwtje. Het was een klap in mijn gezicht die ik nog maanden voelde. Ik stortte me helemaal op mijn andere liefde: de studie techniek.
