Blog van Jeff Wadt: Kerst, kerstavond

Kerstavond komt dichterbij. Ik heb plannen voor die avond, het is de avond dat ik en mijn vriendin precies een half jaar een relatie hebben. Het is nog steeds leuk. Vanmiddag heb ik tijd om wat voor haar te kopen en dat wil ik ook doen. Mijn rekeningsaldo laat nog een uit te geven bedrag van €110,- toe.

Eerst nog wachten op de cv monteur. Die is ruimschoots te laat. Ik wordt er wat onrustig van, ik moet toch wel rond half zes in de winkel zijn. De monteur komt pas om vijf uur en ik word al wat sacherijnig. Maar het valt mee, nog binnen het kwartier is hij klaar. Ik pak mijn fiets en als ik een paar honderd meter van huis ben vind ik het erg koud. Ik wil eigenlijk wel terug, maar ben nu toch al halverwege. Zo snel mogelijk doorgaan, dan kan ik de warme winkel in.

Had ik maar meer tijd genomen. Ik fietste in voetgangersgebied. Net voorbij een bocht stap ik af om verder te wandelen . En wat zie ik daar, net te laat: twee mannen van de dienst handhaving. Ik zie de boete al hangen, ongeveer zestig euro is mijn vermoeden. “U weet wel waarvoor we u aanhouden,” zegt de ene. “Ik heb zo’n vermoeden,” antwoord ik.

Ik heb er even geen zin in, ik ben al gejaagd en tegen het overprikkelde aan. Het schiet door mijn hoofd: ik moet nu misschien wel € 60,- betalen en het cadeautje wat ik wil geven kost ook € 60,-. Ik heb maar €110,- te besteden. En het was zo’n leuk cadeau, een ring waarvan ik wist dat ze die erg mooi vindt. Dan bedenk ik dat die boete toch pas later betaald hoeft te worden. “Krijg ik een boete?” vraag ik, ik verwacht een bevestigend antwoord. “Nee, je krijgt geen boete maar een waarschuwing.” Ik ontspan wat en kan ineens weer fantaseren over hoe mooi ze de ring zal vinden. Mij wordt gevraagd me te legitimeren, ik doe dat met tegenzin. De ambtenaar voert mijn gegevens in. Ik heb de neiging iets provocerends of beledigends te zeggen als reactie op het zich voltrekkende verrassingsgebeuren. Gelukkig ben ik niet zo dom dat te doen.

Ik ben nog net op tijd in de winkel en koop het begeerde sieraad. Daarna loop ik met de fiets aan de hand door de winkelstraat. Eenmaal thuisgekomen berg ik het keurig verpakte juweeltje op.

Ik heb zin in kerstavond.