Jeff Wadt: Ringen
Zo vatte ik in het recente verleden het plan op mijn ring te vervangen. Mijn kleine smalle zilveren ring. Deze heb ik inmiddels zo’n dertig jaar gedragen, nu was het zover dat ik een nieuwe wilde. Voor mijn doen een wonder dat ik deze na al die dertig jaren nog steeds niet kwijtgeraakt was.
Wat voor ring, was de vraag. In elk geval niet van goud, ik houd van zilver maar niet van goud. Ook staal was een prima optie, vond ik. Staal is zilverkleurig en vind ik mooi. Zo hoefde de nieuw aan te schaffen ring niet duur te zijn. Het moest een robuuste herenring worden, niet te veel gelijkend op een vriendschapsring. Dus heb ik op internet gezocht en gevonden, bij Lucardi. Vervolgens was het zaak de maat te bepalen. Met mijn rolmaat mat ik de oude ring, ongeveer 19 mm doorsnee. En de omvang van mijn ringvinger, iets meer dan 20mm. ik bestelde de 20mm, aangezien deze ring breder was.
Toen de bestelling twee dagen later binnenkwam bleek de nieuwe ring te ruim. Hij kon geretourneerd worden, maar dat durfde ik niet. Terwijl ik hem testte sneed ik me in mijn vinger en het bloed kwam op de ring. Ik besloot naar de winkel van Lucardi te gaan en te kijken naar iets anders. Een soortgelijk exemplaar was niet in een goede pasvorm te vinden. De verkoopster smeerde me een actie aan, twee vriendschapsringen voor de prijs van één. Een daarvan was van titanium, nooit aan gedacht dat er ook titanium ringen bestaan. Ik houd van titanium, draag al jaren uitsluitend titanium horloges. Twee dagen later kon ik beide ringen ophalen, zodoende had ik ineens drie nieuwe. De laatste twee pasten perfect, maar na een week dragen begon het me te kriebelen. Ze zagen er toch wel erg als vriendschapsringen uit, en dat was nou juist wat ik niet wilde. Hoewel ik het gevoel had aan geldverspilling te doen, zocht ik op internet een nieuwe herenring, dan gelijk van titanium. Deze was na vier dagen nog niet bezorgd. De leverancier was bereid gratis een nieuw exemplaar te sturen, twee dagen later kwam de juiste ring binnen. Hij paste perfect. Weer twee dagen later kwam hetzelfde model nogmaals binnen. Blijkbaar blijven hangen bij de post.
Ik maakte de balans op. Een ring gekocht die niet paste en die ik door besmetangst niet durfde te retourneren. Twee goed passende ringen gekocht die me uiteindelijk te veel op vriendschapsringen leken. Weer een ring gekocht die perfect was. En daar dankzij de traagheid van de post een gratis extra exemplaar van. Vijf exemplaren waarvan twee identieke ringen die naar mijn zin waren, terwijl die vijf exemplaren gezamenlijk ruim € 80. = gekost hadden. Ik constateerde met enige spijt, een slechte actie. Eén voor de prijs van vijf.
