Jeff Wadt: Vrijwillig

Ik ben vrijwilliger. De stukjes van mij die jullie lezen schrijf ik vrijwillig.

Vroeger, in de tijd dat ik nog niet compleet opgevoed was, vatte ik de gedachte op dat werk eigenlijk een soort van straf was. Een noodzakelijk kwaad, aangezien je geld nodig had. Je werd geacht je aan de maatschappelijke normen te houden, stelen was dus geen optie. Ook ik ging al vroeg erbij werken, wat me naast geld mooie ervaringen opleverde. Maar het ideaal leek toch te zijn dat je wel geld had maar niet hoefde te werken. Nu ben ik in de situatie dat ik niet hoef te werken voor mijn geld. En toch werk ik, dus heb ik daar andere redenen dan geld voor.

Ik ben heel anders tegen werk gaan aankijken. Ik ben er nog steeds voor gemotiveerd, maar heb er andere nieuwe motivaties voor gekregen. Mijn motivatie komt niet meer van buiten, maar van binnenuit. De gedachte dat werk een noodzakelijk kwaad is, is vervangen door de gedachte dat werk iets noodzakelijk goeds is, ook los van een financiële vergoeding. In je leven moet je bezig blijven, uitgedaagd blijven en nieuwsgierig blijven. Dat is voor mij de functie van werk. Daarmee geef je zin aan je leven. En dien je de maatschappij. Betaald werk heeft als extra motivaties van buitenaf het geld en een bepaalde status. Dat los te laten was voor mij moeilijk. Ik wilde wel iets voorstellen in de ogen van de mensen. Maar ik kwam er achter dat bezig zijn voldoening geeft. Dat een stukje uitdaging prettig is. En dat het aanleren en ontwikkelen van vaardigheden voldoening geeft. Dat het doen van iets wat je leuk vindt veel voldoening geeft. Dat het gevoel dat je dienstbaar bent een goed gevoel is. En dat het loslaten van status en ambitie je niet anders maakt. Dat het een bevrijding is. Dat je in vrijheid kunt doen wat bij jou past en dat dat geen narigheid oplevert in het contact met mensen. Ook niet met mensen die het veel verder geschopt hebben. Zolang je maar uitstraalt dat je er gewoon mag zijn.

Ik heb dit geleerd doordat ik ooit min of meer verplicht werd tot het ontplooien van activiteiten zonder financiële compensatie. Dat na een periode van weinig ondernemen. Deze ervaring leerde me dat ik weliswaar me in moest spannen, discipline betrachten, maar dat het goed voor me was. Daarom adviseer ik de lezers die denken dat de hele week thuis zitten zonder verplichtingen nog ideaal is, zichzelf eens vrijwillig te verplichten tot het aangaan van bepaalde bezigheden. Uiteraard bezigheden die bij je passen. Als je dat eens een tijdje probeert, doe je waarschijnlijk dezelfde ervaring op als ik, namelijk dat bezig zijn met iets wat je leuk vindt van veel waarde voor je is. En, mooi, ook nog eens voor een ander. En dat je er geen cent mee verdient is dan helemaal niet erg meer.

Jeff Wadt schrijft elke maand een column voor Riwis Zorg & Welzijn