Tolzicht – een echt thuis
Mevrouw Knoppers (96 jaar) en mevrouw Binnenwijzend (83 jaar) wonen allebei bij Tolzicht, een woonzorglocatie van Riwis voor ouderen in Brummen.
Beiden wonen inmiddels al 10 jaar bij Tolzicht, waar ze elkaar hebben eontmoet, en zijn vriendinnen geworden. Ze zoeken elkaar regelmatig op. Ze komen alletwee niet uit Brummen, maar zijn bij Tolzicht terecht gekomen via hun kinderen, die wel in Brummen wonen en Tolzicht kennen als een fijn huis om in te wonen. “Zo zijn we dichter bij onze kinderen en (achter)kleinkinderen. Mijn zoon woont al 22 jaar in Brummen en hij en zijn vrienden willen zelf ook inTolzicht wonen zodra het nodig is hebben ze al eens gezegd, aldus mevrouw Knoppers. Het is ook een heerlijk huis om in te wonen.” Beiden hebben absoluut geen spijt van deze beslissing.
Verbouwing
Afgelopen twee jaar is Tolzicht intensief verbouwd. Er is nu bewust gekozen voor kleinschalige zorg, een woonvorm die zo veel mogelijk op thuis lijkt. Persoonlijke aandacht, huiselijkheid en zinvolle daginvulling zijn belangrijke uitgangspunten.
“Het was wennen zo’n verbouwing en we moesten ons erg aanpassen, maar we zijn zo goed verzorgd en overal was aan gedacht. Iedereen was erg vriendelijk en voorkomend. De bouwmensen hielden echt rekening met de bewoners. Er was alles aan gedaan om het zo aangenaam mogelijk te maken, aldus beide dames.
Je zag het gebouw verouderen en nu is het enorm opgeknapt. Het is veel lichter en gezelliger geworden. Alles, ook onze appartementen, is echt opgefrist. We hebben nu ook een prachtige hal met mooie stoelen, echt een visitekaartje bij binnenkomst. Daarnaast is het nu makkelijker om de deuren te openen (was best zwaar), je houdt er een zogeheten ‘druppel’ voor en dan gaan ze automatisch open. Ook is het heel fijn dat de kapsalon en het winkeltje gebleven zijn. Tolzicht voelt voor ons als een thuis. We hebben hier echt ons eigen plekje.
Wat we wel missen nu is de grote zaal. Hier zijn zes appartementen voor in de plaats gekomen, maar eerder was dit de plek waar we gezamenlijk aten, ook de bewoners van de aanleunwoningen (nu Tolhuys, red.) en waar vele gezamenlijke activiteiten plaatsvonden. Er is nu echt meer een scheiding tussen beide huizen – Tolzicht en Tolhuys- dat vinden we jammer. Je zoekt elkaar toch minder snel op. De activiteiten en maaltijden vinden nu plaats in de huiskamers op je eigen etage. Je kan elkaar natuurlijk wel opzoeken in de huiskamers en er wordt ook wel steeds meer georganiseerd in de centrale hal, waar iedereen welkom is, maar dit moet groeien. Verder zijn er vooral nog wat praktische zaken die mevrouw Binnenwijzend en mevrouw Knoppers missen, dit is doorgegeven aan de zorg.
Woonplezier
Het grootste woonplezier voor ons is dat we het voor ons echt als thuis voelt. Wat we nog zelf kunnen doen, doen we en we blijven bezig. Zo is mevrouw Binnenwijzend actief in de bewonersraad en mevrouw Knoppers brengt de kranten rond, helpt regelmatig bij het verzorgen van de maaltijden en neemt deel aan de activiteiten. Verder is de verzorging en de persoonlijke aandacht perfect. Je kunt altijd bellen als er wat is. Ze komen gelijk. Ze sjouwen wat heen en weer door de gangen, zeg! Ook heel fijn dat je kamer altijd op een vaste dag en tijd wordt schoongemaakt, en als het anders wordt, dan wordt dit netjes gemeld.
De huiskamers verschillen wel in de hoe ze invulling geven aan de maaltijden en de activiteiten en ook de behoefte hieraan loopt uiteen, maar de sfeer is prettig. We wonen hier met plezier en willen hier nooit meer weg!